Dostlar Beni Hatırlasın Özeti Âşık Veysel

Aşık Veysel Şatıroğlu Hayatı ve Şiirleri

Ben giderim adım kalır

Dostlar beni hatırlasın

Düğün olur bayram gelir

Dostlar beni hatırlasın

Can bedenden ayrılacak

Tütmez baca, yanmaz ocak

Selam olsun kucak kucak

Dostlar beni hatırlasın…



Aşık Veysel, hayatini anlattığı bir siirinde”Ücyüz-onda gelmisidim cihana” diyor. Yıl 1894 oluyor hesapca. Sivas’a bagliSarkisla ilcesinin Sivrialan Koyunde dunyaya gelmis. Anasi Gulizar, bir yaz gunukoy dolaylarindaki Ayipinar merasina koyun sagmaya gittiginde; oracikta bir yolustunde dogurmus Veysel’i. Gobegini de kendi eliyle kesmiş. Yaman kadinmisGulizar ana. Bebesini bir caputa sarip yuruye yuruye koye donnus. Babasl Ahmet;bebenin adini Veysel koymus. Yillar gecmis aradan buyumus, konusmus, yurumusVeysel cocuk. Boylece yedi yasina varmls. O yll bir cicek hastaligi salginıolmus Sivas’ta. Kucuk Veysel de yakalanmis. Sol gozunde ,cicegin beyi cikmiskendi deyimiyle… Göz akip gitmis. Sag gozune de perde inmis, onceleri. Yalnizışığı secebiliyormus, bu gözüyle. Babasina “Çocuğu Akdagmadeni’ne götür, oradabu gozunu acacak bir doktor var.” demisler. Sevinmis Ahmet emmi. Gel gor kitalihsizlik yine yakasml blrakmamls Veysel’in. Bir gun inek sagarken babaslyanina gelmis. Veysel ansizin donuverince; yakinda bulunan bir degnegin ucuoteki gozune girivermis. O goz de aklp gitmis boylece. Veysel’in Ali adinda biragabeyisi ve Elif adinda bir kizkardesi varmıs. Hepsi cok uzulmusler Veysel’inkotu kaderine.

Babasi merakli adammis. Halk ozanlarindan siirlerokuyup ezberleterek avutmaya calismis oglunu. Sivas’in koyleri saz sairleriyledolu. Onlar da ara slra gelip Ahmet emminin evine ugrarlarmls. Veysel ilgiyledinlermis calip soylediklerini. Babası, oglunun ilgisini gorunce; bir saz allpvermis ona. Ilk saz derslerini, babasinin arkadasi olan Camsih’li Ali Aga’danalmls. Ve gitgide, kendini iyice saza vermis Veysel. Unlu Halk ozanlarininsiirlerini callp soylemis bir zaman. Yirmibes yasindayken (1919) anasi, babasiVeysel’i Esma adinda bir kızla evermisler ve kisa sure sonra ikisi de gocupgitmis bu dunyadan (1921). Aci ustune aci gelmis, ama bitmemis talihin kotuoyunu. Ikinci cocugu on gunlukken, anasinin memesi agzina tikanarak olmus,ardindan da karisi yanasmalariyla evden kacmis. Bu olay cok koymus Veysel’e.Daha dertli olmus ve iyice icine kapanmis. Karisi koyup gittiginde bir kizivarmis Veysel’in. Daha bir yasini bile bitirmemis. Iki yil kucaginda gezdirmisVeysel, ne care o da yasamamis. Bu siralar Veysel’i yeniden evermisler. Bukarisi cocuk vermis Asiga. Biri olmus, iki oglan, dort kiz, altisi sag. Onlar da18 torun vermis Veysel’e.

Asik Veysel, Cumhuriyetin Onuncuylldonumune rastlayan 1933 yilina kadar, baska ozanlarm siirlerini calipsoylemis. Kendi deyislerini soylemekten utanir, cekinirmis. O ylllardasairlerimizden rahmetli Ahmet Kutsi Tecer tanimis Veysel’i. Onun isiktutuculuguyla Veysel’in siirleri aydinliga kavusmus. Veysel; sairliginingelismesinde Tecer’in buyuk yardimlarini gordugunu soylerdi her zaman. Veysel’ingun isigina clkan ilk siiri Gazi Mustafa Kemal Pasa icin soyledigi: “Turkiye’ninihyasi Hazreti Gazi” misrasiyla baslayan siirdir. Bundan sonra butunyazdiklarini calip soyler olmustu. 1933 yilina kadar, koyunden disari hemenhemen hic cikmadigi halde; bundan sonra butun yurdu dolasmis, yurdunun cesitlisehirleriyle kasabalarini, koylerini yakindan tanimistir. Halk ozanlarindan encok Karacaoglan’i, Yunus’u, Emrah’i, Dertli’yi severdi. Cagimizin ozanlarindanAhmet Kutsi Tecer’in ayri bir yeri vardı Veysel’de. Onun araciligiyla KoyEnstitulerinde bir sure saz ogretmenligi de yapmisti Veysel. Sirasiyla Arifiye,Hasanoglan, Cifteler, Kastamonu, Yildizeli, Akpinar Koy Enstitulerindebulunmustu. 1952 yilinda istanbul’da buyuk bir jubilesi yapllan Aslk Veysel’e1965 yllinda Turkiye Buyuk Millet Meclisi, “Anadilimize ve Milli Birligimizeyaptığı hizmetlerden dolayi” ozel bir kanunla vatani hizmet tertibinden aylikbaglamisti.

Veysel’in bir baska ozelligi daha vardi; koyunde vecevresinde ondan once bir tek meyve agaci olmadigi halde, Sivrialan’da ilk meyvebahsesini o yetistirmisti. Hem oyle bir bahce ki, icinde elmadan kaylslya,kirazdan cevize kadar turlu turlu meyve ve cicek vardl. Veysel, kardeslerininyardimiyla bu bahceyi yapmaya basladigi zaman koyluleri “Atalarimiz bunca yilboyle bir is yapmamislar, su kor adam onlardan iyi mi bilecek ki boyle isekalkisti?” demisler. Birkac yil sonra agaclar yetismis, meyve vermis. Koyluleronceki dediklerini hatirlayip utanmislar ve bu defa “O kor degilmis, meger korolan bizmisiz diyerek Asik Veysel’i kutlamislar. iste boylesine uzage goren birinsandi o… Yetmis yil karanlik bir dunyada yasadi (ölümü 21 Mart 1973). Fakatkaranlik gozlerindeydi yalniz, ici apaydinlikti, siirleri de oyle… Halksiirimizin bu guclu ozani yarim yuzyili askin bir sure yazdiklariyla, calipsoyledikleriyle cevresine isiklar sacti. Sanirim simdi de mezarinda son uykusunuisiklar isinde uyuyordur. Yalniz cagimizda yasayanlar degil, bizden cok sonrayasayacaklar da “Dostlar Beni Hatirlasin” siirini unutmayacaklar ve her zamanrahmetle anacaklardir.

YAZAN : MERT KİBAR

Dostlar beni hatırlasın

Ben giderim adım kalır

Dostlar beni hatırlasın

Düğün olur bayram gelir

Dostlar beni hatırlasın

Can kafeste durmaz uçar

Dünya bir han, konan göçer

Ay dolanır yıllar geçer

Dostlar beni hatırlasın

Can bedenden ayrılacak

Tütmez baca, yanmaz ocak

Selam olsun kucak kucak

Dostlar beni hatırlasın…

Hacı Bektaş

Medet mürvet deyip kapına geldim

İsteğim dileğim ver Hacı Bektaş

İndim eşiğine yüzümü sürdüm

Kusurum günahım var Hacı Bektaş

Kul olanın elbet olur kusuru Nesli Peygambersin cihanın nuru

Alisin Velisin Pirlerin Piri

Galma kusurlara Pir Hacı Bektaş

Horasandan ayak bastın uruma

Mucizeler şahit oldu pirime

Bak şu vaziyete bak şu duruma

Eşin yok cihanda bir Hacı Bektaş

Geçmem dedin duvarımda sinekten

Yalan sadir olmaz ervahı pekten

Sana inanmışım ervahtan kökten

Sana inanmayan kör Hacı Bektaş

Sana yalvarıyor VEYSEL biçare

Yine senden olur her derde çare

Bir arzuhal sundum gani Hünkare

Keremin ihsanın bol Hacı Bektaş

Beni Hor Görme Gardaşım

Beni Hor Görme Kardeşim

Sen Altındın Ben Tunç Muyum

Aynı Vardan Var Olmuşuz

Sen Gümüşsün Ben Saç Mıyım

Ne Var İse Sende Bende

Aynı Varlık Her Bedende

Yarin Mezara Girende

Sen Toksun Da Be Aç Miyim

Kimi Molla Kimi Derviş

Allah Bize Neler Vermiş

Kimi Arı Çiçek Dermiş

Sen Balsın Da Ben Cec Miyim

Topraktandır Cümle Beden

Nefsini Öldür Ölmeden

Böyle Emretmiş Yaradan

Sen Kalemsin Ben Uç Muyum

Tabiata Veysel Aşık

Topraktan Olduk Kardaşık

Aynı Yolcuyuz Yoldaşık

Sen Yolcusun Ben Bacmiyim

                               Kara Toprak

Dost Dost Diye Nicesine Sarıldım

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Beyhude Dolandım Boşa Yoruldum

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Nice Güzellere Bağlandım Kaldım

Ne Bir Vefa Gördüm Ne Faydalandım

Her Turlu İsteğim Topraktan Aldım

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Koyun Verdi Kuzu Verdi Sut Verdi

Yemek Verdi Ekmek Verdi Et Verdi

Kazma İle Dövmeyince Kıt Verdi

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Ademden Bu Deme Neslim Getirdi

Bana Turlu Turlu Meyva Yetirdi

Her gün Beni Tepesinde Götürdü

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Karnin Yardim Kazma İle Bel İle

Yüzün Yırttım Tırnak İle El İle

Yine Beni Karşıladı Gül İle

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

İşkence Yaptıkça Bana Gülerdi

Bunda Yalan Yoktur Herkesler Gördü

Bir Çekirdek Verdim Dört Bostan Verdi

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Havaya Bakarsam Hava Alırım

Toprağa Bakarsam Dua Alırım

Topraktan Ayrılsam Nerde Kalırım

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Dileğin Varsa İste Allah’tan

Almak İçin Uzak Gitme Topraktan

Cömertlik Toprağa Verilmiş Haktan

Benim Sadik Yarim Kara Topraktır

Hakikat Ararsan Açık Bir Nokta

Allah Kula Yakın Kul Da Allah’a

Hakkin Gizli Hazinesi Kara Toprakta

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Bütün Kusurlarımı Toprak Gizliyor

Merhem Calip Yaralarımı Tuzluyor

Kolun Açmış Yollarımı Gözlüyor

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Her Kim Ki Olursa Bu Sirr-İ Mazhar

Dünyaya Bırakır Ölmez Bir Eser

Gün Gelir Veysel’in Bağrına Basar

Benim Sadık Yarim Kara Topraktır

Derdimi Dökersem Derin Dereye

Derdimi dökersem derin dereye

Doldurur dereyi düz olur gider

Irakipler geldi girdi araya

Korkarım yar benden yoz olur gider

Ilgıt ılgıt yeller eser seherde

Yar beni düşürdü onulmaz derde

Yar ile buluşsak bir tenha yerde

Duyar düşmanlarım söz olur gider

Pervane ateşten sakınmaz canı

Uğruna koymuşum başı bedeni

Doldur tüfengini hedef al beni

Yaram doksan dokuz yüz olur gider

Veysel der çıkayım bir yüce dağa

Ağaçlar bezenmiş yeşil yaprağa

Bir gün olur tenim düşer toprağa

arışır toprağa toz olur gider

Senlik Benlik Nedir Bırak

Allah birdir Peygamber Hak

Rabbül alemindir mutlak

Senlik benlik nedir bırak

Söyleyim geldi sırası

Kürtü Türkü ne Çerkezi

Hep Ademin oğlu kızı

Beraberce şehit gazi

Yanlış var mı ve neresi

Kurana bak İncile bak

Dört kitabın dördü de hak

Hakir görüp ırk ayırmak

Hakikatte yüz karası

Binbir ismin birinden tut

Senlik benlik nedir sil at

Tuttuğun yola doğru git

Yoldan çıkıp olma asi

Yezit nedir, ne kızılbaş

Değil miyiz hep bir kardaş

Bizi yakar bizim ataş

Söndürmektir tek çaresi

Kişi ne çeker dilinden

Hem belinden, hem elinden

Hayır ve şer emelinden

Hakikat bunun burası

Şu alemi yaratan bir

Odur külli şeye Kadir

Alevi Sünnilik nedir

Menfaattir varvarası

Cümle canlı hep topraktan

Var olmuştur emir Haktan

Rahmet dile sen Allahtan

Tükenmez rahmet deryası

Veysel sapma sağa sola

Sen Allahtan birlik dile

İkilikten gelir bela

Dava insanlık davası…

Bir Derd Ehli Bulsam Derdim Söylesem

Bir derd ehli bulsam derdim soylesem

Iyi olmaz derdlerim halim n’olacak

Hekimler derdime derman bulamaz

Bir degil bes degil derd kucak kucak

El vurma yarama yaklasma kardas

Derdimi soylesem tukenmez bas bas

Icimde yaniyor tutunsuz ates

Ceset soba gibi kalbim bir ocak

Asiklar alemde gulmez dediler

Akar goz, yaslarim silmez dediler

El elin derdini bilmez dediler

Kimler gelip hatirimi soracak.

Katlan bu cefaya sabreyle gonul

Bu dunyanin isi hep boyle gonul

Basindan geceni sen soyle gonul

Neler geldi gec oldu olacak

Veysel’in derdine bulunmaz care

Etseler vucudun hem pare pare

Bir arzuhal sundum hakiki yare

O yar gelip yaralarim saracak

Bir Küçük Dünyam Var İçimde Benim

Bir kucuk dunyam var icimde benim

Mihnetim ziynetim bana kafidir

Gorenler dar gorur genistir bana

Sohbetim ulfetim bana kafidir

Istemem dunyanin saltanatini

Suslu giyimini Arap atini

Bilirsem Turklugum var kiymetini

Vatanim milletim bana kafidir

Isterdim hayatta dusmanla savas

Milletime kurban olaydi bu bas

Nasip degil imis sehitlik kardas

Imanim niyetim bana kafidir

Dunya genis olsun ister dar olsun

Yeter ki kalbimde iman var olsun

Her zaman milletim bahtiyar olsun

Rutbemle mesnedim bana kafidir

Icimde beslerim bir buyuk ordu

Cignesin dusmani yukseltsin yurdu

Azmi zihniyeti Veysel’in derdi

Iste bu niyetim bana kafidir.

Aşkın Beni Elden Ele Gezdirdi

Askin beni elden ele gezdirdi

Cok dolandim bulamadim esini

Beni candan usandirdi bezdirdi

Tuzlu imis yiyemedim asini

Benim ile gezdin beni arattin

Beraber oturup beraber yattin

Turlu turlu gullerinden koklattin

Asik ettin gule bulbul kusunu

Altmis iki yildir seni ararim

Tukendi sabrim yoktur kararim

Daga tasa kurda kusa sorarim

Kimse bilmez hikmetini isini

Her millete birer yuzden gorundun

Kendini sakladin sardin sarindin

Bu dunyayi sen yarattin girindin

Her nesnede gosterirsin naksini

Gorenlere acik korlere gizli

Kimine gorundun oruc namazli

Veysel’e gorundun cilveli nazli

Tutan birakir mi senin pesini



www.kitap-ozet.net/kitap.../asik-veysel-satiroglu-hayati-ve-siirleri.html